۱۳۸۹ آبان ۳, دوشنبه

من ميخام گُل بوشونَم


ميگَتُم بَرِی چی چی تُ شِرِ شیرازی می گی
هَمَش از عاشقی یُ عِشوهُ طنّازی ميگی
 
...ميگَتُم بَرِی چی چی هَمش رِوايت ميکُنی
از کا رُی قديميا ميشينی حِکايت می کنی
 
می گَتُم بَرِی چی چی هِی اَزی حَرفا ميزنی
بُ ئی طَنه پولَکا بَرِی خُدِت چا ميکنی
 
می گُتُم کلو مِتِ چِرُو تو لِفافه نَم پيچی
رکُ و راس حَرفتِ همیطُو ميزَنی بَرِي چی چی
 
می دونَم رارِ گذُوشتَم اومدَم تو سنگلاخ
می دونَم ممکنه يِی روز دُ تُ پام بره تو سولاخ
 
می دونَم که بَضيا کارُمِ بی حاصل ميدونَن
راهی که دارم ميرم عا طِلُ باطل ميدونَن
 
آمو من تُخمی که کاشتَم حالُ جَخ تِنجه زده
حيفه آفَت بزنه جون نگيره ثمر نده
 
اَی بُخُی يِی چی بیگی که هيکّی قلقليش بِشه
بايه يِی جوری بيگی که حَر فِتَم حاليش بشه
 
کَم ميخام با مردم ولاتُمون حرف بزنم
نَمی خام کروس کُنم دُور خُدُم تار بتَنم
 
من می خام غصّهُ و دردِ از شما دور بُکنم
نَمی خام نَه ميتونم آش کِسی رِ شور بُکنم
 
من می خام يِی چی بگم که يِی کمی دِلا واشه
من می خام عشقُ و وفا ميون سُفره ها باشه
 
من ميخام اَی بوتونم شادی بيارَم تو خونا
من ميخام گل بوشونَم تو باغچه ها پُشت بونا
 
ئی که ايجور بوگو اوجور نَگو حَر فِ بيجان
حا لُو اَی بَرِی اونا تلخه ئی مسئله ی اونان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر